deprem oldu kesin
bir yerlerde
ayağım titredi, dizlerim, kemiklerim
ince ince sızladı
bir de burnum
kar da yağmış çünkü
cebeciye
bir hayatın ilk adımlarını attık
el ele parklarda
düşmemek için tutunduk
birbirimize
bir de çok sevdik birbirimizi
o yüzden de
sallandı ayaklarım
yaşım da ilerledi
yerinde durmak yakışmazdı bize
yaşımla bana
aynı adımları atarken
eşimle bana
ilk karı düştü martın
martın çok mu yağardı karı
her sene en soğuk sene,
en soğuk kış
en soğuk şehir
olabiliyordu cebeci
dalıp dalıp gittiğimiz akşamın
kurtuluştan geçip
kızılaya tırmanmanın bile
bir tadı vardı o kışın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder